| Nummer:ogd0239 | Datum:23 dec. 1311 | Überlieferung:Editie | Fundstelle:Oorkondenboek Groningen en Drenthe, nr. 239 |
Eduard, koning van Engeland, gelast de uitlevering van het aan de Groninger Brunard le Clerk ontnomen goed.
Rex ballivis de Lenne salutem. Cum nuper ad querelam Henrici Poteman, civis Londoniensis, nobis suggerentis bona et mercimonia sua ad valorem
centum et quinquaginta librarum sibi per quosdam homines de villis de Scudbalke , Dockynge, Eelborch, Westlond, Wije . . . , Gronynge et Stavere
ablata fuisse et asportata. Post plurimos rogatus tam domino Wilhelmo, comiti Hanonie, Hollandie et Zelandie, domino Frisie, quam ballivis et
probis hominibus villarum predictarum per dominum Eduardum, patrem nostrum, et nos factos de transgressione predicta prefato Henrico emendanda,
pro eo quod iidem comes et ballivi in justitia prefato Henrico exhibenda defuerunt, vobis precipimus, quod omnia bona et mercimonia de predictis
villis et dicta terra Ostfrisie inter ballivam vestram inventa usque ad valorem viginti et quatuor librarum, duorum solidorum et octo denariorum
sine delatione arestari faceretis et prefato Henrico liberari. Ac Brunardus le Clerk de Gronynge, cujus bona ad valorem duodecim librarum
virtute mandati nostri predicti arestastis, sicut retornastis, recenter ad cancellaria nostra accedens, asseruit predictam villam de Gronynge
esse de regno et dominio regis Alemannie et non de terra Ostfrisie nec bona sua occasione alicujus transgressionis per homines de Ostfrisia
facte arestari debere, per quod vobis precipimus, quod per sacramentum proborum et legitimorum hominum tam de balliva vestra quam mercatorum
alienigenarum in villa vestra predicta inventorum diligenter inquireretis, utrum predicta villa de Gronynge esset de dominio et potestate dicta
regis Alemannie an de dictis partibus Ostfrisie. Et licet inquisitione per vos inde facta et in cancellaria nostra retornata constare predictam
villam de Gronynge esse de dicta terra Ostfrisie et non de regno Alemannie, nos tamen dicta inquisitione per prefatum Brunardum in presentia
dicti Henrici in cancellaria nostra, ex cunctis decanis et rationabilibus calumpniata, aliam inquisitionem inde in presentia partium predictarum
per sacramentum proborum et legitimorum hominum tam de civitate Londoniensi quam mercatorum de Alemannia et Brabantia, Hollandia et aliis
partibus adjacentibus ibidem inventorum, per quos rei veritas in premissis melius sciri posset, constipulavimus capiendam. Et si per
inquisitionem illam, per sacramentum hujusmodi hominum et mercatorum de consensu presentium electorum factam et coram nobis in predicta
cancellaria nostra diligenter examinatam, compertum est, quod predicta villa de Gronynge est de dominio et potestate regis Alemannie ac non de
dicta terra Ostfrisie, et quod nullus de ipsa terra Ostfrisie partem aliquam habet in predictis bonis per vos arestatis, vobis precipimus, quod
prefato Brunardo bona et mercimonia sua predicta in quorumcunque manibus inventa fuerint, absque aliqua destractione restituere faciatis ad
commodum suum inde faciendum. Teste rege apud Westmonasterium XXIII die Decembris.
centum et quinquaginta librarum sibi per quosdam homines de villis de Scudbalke , Dockynge, Eelborch, Westlond, Wije . . . , Gronynge et Stavere
ablata fuisse et asportata. Post plurimos rogatus tam domino Wilhelmo, comiti Hanonie, Hollandie et Zelandie, domino Frisie, quam ballivis et
probis hominibus villarum predictarum per dominum Eduardum, patrem nostrum, et nos factos de transgressione predicta prefato Henrico emendanda,
pro eo quod iidem comes et ballivi in justitia prefato Henrico exhibenda defuerunt, vobis precipimus, quod omnia bona et mercimonia de predictis
villis et dicta terra Ostfrisie inter ballivam vestram inventa usque ad valorem viginti et quatuor librarum, duorum solidorum et octo denariorum
sine delatione arestari faceretis et prefato Henrico liberari. Ac Brunardus le Clerk de Gronynge, cujus bona ad valorem duodecim librarum
virtute mandati nostri predicti arestastis, sicut retornastis, recenter ad cancellaria nostra accedens, asseruit predictam villam de Gronynge
esse de regno et dominio regis Alemannie et non de terra Ostfrisie nec bona sua occasione alicujus transgressionis per homines de Ostfrisia
facte arestari debere, per quod vobis precipimus, quod per sacramentum proborum et legitimorum hominum tam de balliva vestra quam mercatorum
alienigenarum in villa vestra predicta inventorum diligenter inquireretis, utrum predicta villa de Gronynge esset de dominio et potestate dicta
regis Alemannie an de dictis partibus Ostfrisie. Et licet inquisitione per vos inde facta et in cancellaria nostra retornata constare predictam
villam de Gronynge esse de dicta terra Ostfrisie et non de regno Alemannie, nos tamen dicta inquisitione per prefatum Brunardum in presentia
dicti Henrici in cancellaria nostra, ex cunctis decanis et rationabilibus calumpniata, aliam inquisitionem inde in presentia partium predictarum
per sacramentum proborum et legitimorum hominum tam de civitate Londoniensi quam mercatorum de Alemannia et Brabantia, Hollandia et aliis
partibus adjacentibus ibidem inventorum, per quos rei veritas in premissis melius sciri posset, constipulavimus capiendam. Et si per
inquisitionem illam, per sacramentum hujusmodi hominum et mercatorum de consensu presentium electorum factam et coram nobis in predicta
cancellaria nostra diligenter examinatam, compertum est, quod predicta villa de Gronynge est de dominio et potestate regis Alemannie ac non de
dicta terra Ostfrisie, et quod nullus de ipsa terra Ostfrisie partem aliquam habet in predictis bonis per vos arestatis, vobis precipimus, quod
prefato Brunardo bona et mercimonia sua predicta in quorumcunque manibus inventa fuerint, absque aliqua destractione restituere faciatis ad
commodum suum inde faciendum. Teste rege apud Westmonasterium XXIII die Decembris.
