| Nummer:ogd0502 | Datum:24 jan. 1361 | Überlieferung:Editie | Fundstelle:Oorkondenboek Groningen en Drenthe, nr. 502 |
Magister Bernardus Bustor, notarius publicus te Münster, verklaart, dat Johannes de Oye, geestelijke te Luik, namens Andreas Herderinc hem ter hand heeft gesteld het banvonnis, door Conrardus de Westenhem tegen Gerardus de Veno uitgesproken in het geschil over het personaatschap der Martinikerk te Groningen, en dat hij dit stuk te Utrecht heeft bekend gemaakt.
In nomine Domini amen. Anno nativitatis ejusdem MCCC sexagesimo primo, indictione XIIII, mense Januarii, die vicesima quarta, in ipsa
Dominica, que in ecclesie Dei Septuaginta vocatur, hora quasi primaria, pontificatus sanctissimi in Christo patris ac
domini nostri domini Innocencii, divina providencia pape sexti anno nono, in ecclesia civili Trajectensi et coram
domino Giselberto, rectore ejusdem ecclesie, et in mei notarii publici subscripti et testium infrascriptorum presencia, propter
hoc personaliter constitutus discretus vir Johannes de Oye, clericus Leodiensis dyocesis, nuncius, ut asseruit, venerabilis
viri domini Andree Herderinc, persone personatus ecclesie beati Martini in Groninghen Trajectensis dyocesis, tradidit
michi notario ad manus quemdam processum sive quoddam publicum instrumentum honorabilis viri domini Conrardi de Westenhem,
officialis Monasteriensis et executoris trium sententiarum pre dicto nomine Andrea et contra dominum Gerardum de Veno
super dicto personatu et ejus occasione in apostolico palacio causarum in possessorio latarum, sigillo officialitatis Monasteriensis
sigillatum ac manu publica Henrici dicti Wittebeker de Alen, clerici Monasteriensis dyocesis, publici imperiali auctoritate
notarii, conscriptum ejusque signo solito et consueto signatum, ut prima facie apparebat, cujus principium et finis inferius
describitur, requirens me notarium, ut ipsum sive instrumentum publicarem, legerem et exequerer vel publicari, legi et
exequi et ad noticiam dicti domini Gerardi de Veno et aliorum in ipso processu contentorum deducerem et deduci
facerem, prout commodius fieri posset. Unde ego subscriptus notarius mox ad requisitionem dicti nuncii instrumentum ipsum ad manus
recipiens, requisivi cum instancia prefatum dominum Giselbertum rectorem, ut ipsum processum in sua ecclesia exequeretur, qui post
multa verba se eciam senio gravatum et paraliticum notorie ad executionem talis processus, ut non sufficiens, excusavit
et quod sine matura provisione exequi non posset et pro ejus executione misit me ad dominum Bertoldum, capellanum suum, sermonem ad
presentiam missam parrochianorum actu facientem, quo finito sermone cum instancia requisivi, ut ipsum processum publice
exequeretur. Qui respondit, quod tantum processum et contra superiores suos sine maturo consilio et provisione exequi non posset
nec auderet. Igitur prefatus nuncius et ego notarius, considerantes et protractionem executionis faciende nobis fore
periculosam, prout eciam a veredicis fuimus veraciter propter ipsius domini Gerardi et suorum potenciam informati, et sic ego, Bernardus
notarius, mox predictum processum in presencia et coram predictis dominis rectore et ejus cappellano et multitudine
parrochianorum presente in divinis alta et intelligibili voce de verbo ad verbum et ex toto perlegi, publicavi et executus fui et
predictum dominum Gerardum de Veno publice excommunicatum denunciavi, et ipsum et alios monui et post certos terminos lapsos ex causis et
eis non pariter excommunicatos denunciavi et alia feci, prout in ipso instrumento lacius et verius continentur. Quo quidem
instrumento per me, ut prefertur, loco publicato et execute, copiam ipsius instrumenti per me notarium cum originali bene auscultatam in
summo altari ejusdem ecclesie palam cunctis videntibus in signum executionis facte dimisi, super quibus sic factis idem nuncius peciit
sibi fieri publicum instrumentum. Et continuata hora et sine intervallo accessimus antedictus nuncius et ego notarius ad ecclesiam
Trajectensem et in ea requisivi dominum Heyricum de Weyde, decanum Trajectensem, si dominus Gerardus de Veno, ipsius et ecclesie Trajectensis
concanonicus, esset presens in civitate vel ecclesia. Qui mox mihi respondit, quod esset absens et extra civitatem et
ecclesiam Trajectensem et in tali loco, quod ejus presenciam tunc habere non possem. Et sic adveniente hora quasi
terciarum et in ipsius domini decani et venerabilium virorum dominorum Wilhelmi de Yselsteyn, Henrici Wstinc, Borronis
de Broechusen ac multorum aliorum canonicorum ipsius ecclesie et multitudine hominum astancium presencia, prefatum
instrumentum sive processum et ad requisitionem predicti nuncii et palam alta et intelligibili voce de verbo ad verbum
perlegi, publicavi et executus fui contra prefatum dominum Gerardum de Veno, et eum excommunicatum denunciavi ac ipsum et alios
monui et post terminos in ipso processu expresses denunciavi, prout supra est deductum. Qua excommunicatione per me iterum sic
publice facta, mox requisivi prefatum dominum Henricum decanum, ut ipse eciam predictum processum publice exequeretur. Qui
decanus, ipsum instrumentum originale ad manus suas recipiens, ipsum executus fuit per hec verba vel similia, eundem sensum importancia:
sicut per te notarium hic publice executum et lectum est, sic ipsum exequor et ipsum dominum Gerardum de Veno denunciatum,
excommunicatum denuncio et moneo, prout in ipso instrumento continetur. Ad que quidam nomine Johannes dictus Witte nomine
ipsius domini Gerardi peciit sibi copiam de premissis, cui prefatus dominus decanus respondit: et ego dabo vobis copiam cum effectu.
Et ipsum originale instrumentum cum alio simili originali instrumento per me notarium prius bene auscultatum, et ut ad
indubitatam noticiam prefati domini Gerardi de Veno et aliorum in ipso contentorum non solum per copiam sed eciam sub auctentico et originali
instrumento et sine fixione devenirent, sic quod ignoranciam allegare non valeat de premissis. Et idem decanus pro ulteriore
executione facienda penes se retinuit et de expresso assensu et voluntate predicti nuncii et mei notarii, prout eciam a domino Andrea
Herderinc habuimus licenciam et in mandatis. Super quibus ipse dominus Henricus decanus requisivit me notarium, ut super
executione et factis per eum, et eciam prefatus Johannes nuncius, ut super omnibus et singulis executis et gestis facerem publicum vel
publica instrumenta, quod vobis venerabili viro domino Conrardo, officiali Monasteriensi et executori predicto, et aliis quorum interest et
intererit, sub hoc presente meo publico instrumento facio manifestum et sic fore gestum, actum et executum, sicut superius est conscriptum,
nec ultiorem executionem vel aliorum rescriptionem eciam metu mortis tali, qui merito cadit in virum constantem, nuncius et ego
expectare audebamus nec ausi fuimus expectare occasione amicorum ipsius domini Gerardi. Principium vero instrumenti, de quo
supra fit mentio, tale est: Hier volgen het begin en het einde der oorkonde van 22 December 1360, no. 501. Et ego, Bernardus
dictus Bustorp, clericus Monasteriensis dyocesis, publicus imperiali auctoritate notarius, premissis omnibus et singulis,
videlicet ipsius Johannis de Oye nuncii requisitioni, publicationi, lecture et traditioni hujusmodi originalis instrumenti, prout supra
per me lacius posita sunt et conscripta, una cum prenominatis testubus presens interfui, eaque sic fieri vidi et audivi et met feci, legi et
publicavi, ideoque in hanc publicam formam redegi signoque meo solito et consueto signavi, rogatus et requisitus in testimonium omnium
premissorum.
Dominica, que in ecclesie Dei Septuaginta vocatur, hora quasi primaria, pontificatus sanctissimi in Christo patris ac
domini nostri domini Innocencii, divina providencia pape sexti anno nono, in ecclesia civili Trajectensi et coram
domino Giselberto, rectore ejusdem ecclesie, et in mei notarii publici subscripti et testium infrascriptorum presencia, propter
hoc personaliter constitutus discretus vir Johannes de Oye, clericus Leodiensis dyocesis, nuncius, ut asseruit, venerabilis
viri domini Andree Herderinc, persone personatus ecclesie beati Martini in Groninghen Trajectensis dyocesis, tradidit
michi notario ad manus quemdam processum sive quoddam publicum instrumentum honorabilis viri domini Conrardi de Westenhem,
officialis Monasteriensis et executoris trium sententiarum pre dicto nomine Andrea et contra dominum Gerardum de Veno
super dicto personatu et ejus occasione in apostolico palacio causarum in possessorio latarum, sigillo officialitatis Monasteriensis
sigillatum ac manu publica Henrici dicti Wittebeker de Alen, clerici Monasteriensis dyocesis, publici imperiali auctoritate
notarii, conscriptum ejusque signo solito et consueto signatum, ut prima facie apparebat, cujus principium et finis inferius
describitur, requirens me notarium, ut ipsum sive instrumentum publicarem, legerem et exequerer vel publicari, legi et
exequi et ad noticiam dicti domini Gerardi de Veno et aliorum in ipso processu contentorum deducerem et deduci
facerem, prout commodius fieri posset. Unde ego subscriptus notarius mox ad requisitionem dicti nuncii instrumentum ipsum ad manus
recipiens, requisivi cum instancia prefatum dominum Giselbertum rectorem, ut ipsum processum in sua ecclesia exequeretur, qui post
multa verba se eciam senio gravatum et paraliticum notorie ad executionem talis processus, ut non sufficiens, excusavit
et quod sine matura provisione exequi non posset et pro ejus executione misit me ad dominum Bertoldum, capellanum suum, sermonem ad
presentiam missam parrochianorum actu facientem, quo finito sermone cum instancia requisivi, ut ipsum processum publice
exequeretur. Qui respondit, quod tantum processum et contra superiores suos sine maturo consilio et provisione exequi non posset
nec auderet. Igitur prefatus nuncius et ego notarius, considerantes et protractionem executionis faciende nobis fore
periculosam, prout eciam a veredicis fuimus veraciter propter ipsius domini Gerardi et suorum potenciam informati, et sic ego, Bernardus
notarius, mox predictum processum in presencia et coram predictis dominis rectore et ejus cappellano et multitudine
parrochianorum presente in divinis alta et intelligibili voce de verbo ad verbum et ex toto perlegi, publicavi et executus fui et
predictum dominum Gerardum de Veno publice excommunicatum denunciavi, et ipsum et alios monui et post certos terminos lapsos ex causis et
eis non pariter excommunicatos denunciavi et alia feci, prout in ipso instrumento lacius et verius continentur. Quo quidem
instrumento per me, ut prefertur, loco publicato et execute, copiam ipsius instrumenti per me notarium cum originali bene auscultatam in
summo altari ejusdem ecclesie palam cunctis videntibus in signum executionis facte dimisi, super quibus sic factis idem nuncius peciit
sibi fieri publicum instrumentum. Et continuata hora et sine intervallo accessimus antedictus nuncius et ego notarius ad ecclesiam
Trajectensem et in ea requisivi dominum Heyricum de Weyde, decanum Trajectensem, si dominus Gerardus de Veno, ipsius et ecclesie Trajectensis
concanonicus, esset presens in civitate vel ecclesia. Qui mox mihi respondit, quod esset absens et extra civitatem et
ecclesiam Trajectensem et in tali loco, quod ejus presenciam tunc habere non possem. Et sic adveniente hora quasi
terciarum et in ipsius domini decani et venerabilium virorum dominorum Wilhelmi de Yselsteyn, Henrici Wstinc, Borronis
de Broechusen ac multorum aliorum canonicorum ipsius ecclesie et multitudine hominum astancium presencia, prefatum
instrumentum sive processum et ad requisitionem predicti nuncii et palam alta et intelligibili voce de verbo ad verbum
perlegi, publicavi et executus fui contra prefatum dominum Gerardum de Veno, et eum excommunicatum denunciavi ac ipsum et alios
monui et post terminos in ipso processu expresses denunciavi, prout supra est deductum. Qua excommunicatione per me iterum sic
publice facta, mox requisivi prefatum dominum Henricum decanum, ut ipse eciam predictum processum publice exequeretur. Qui
decanus, ipsum instrumentum originale ad manus suas recipiens, ipsum executus fuit per hec verba vel similia, eundem sensum importancia:
sicut per te notarium hic publice executum et lectum est, sic ipsum exequor et ipsum dominum Gerardum de Veno denunciatum,
excommunicatum denuncio et moneo, prout in ipso instrumento continetur. Ad que quidam nomine Johannes dictus Witte nomine
ipsius domini Gerardi peciit sibi copiam de premissis, cui prefatus dominus decanus respondit: et ego dabo vobis copiam cum effectu.
Et ipsum originale instrumentum cum alio simili originali instrumento per me notarium prius bene auscultatum, et ut ad
indubitatam noticiam prefati domini Gerardi de Veno et aliorum in ipso contentorum non solum per copiam sed eciam sub auctentico et originali
instrumento et sine fixione devenirent, sic quod ignoranciam allegare non valeat de premissis. Et idem decanus pro ulteriore
executione facienda penes se retinuit et de expresso assensu et voluntate predicti nuncii et mei notarii, prout eciam a domino Andrea
Herderinc habuimus licenciam et in mandatis. Super quibus ipse dominus Henricus decanus requisivit me notarium, ut super
executione et factis per eum, et eciam prefatus Johannes nuncius, ut super omnibus et singulis executis et gestis facerem publicum vel
publica instrumenta, quod vobis venerabili viro domino Conrardo, officiali Monasteriensi et executori predicto, et aliis quorum interest et
intererit, sub hoc presente meo publico instrumento facio manifestum et sic fore gestum, actum et executum, sicut superius est conscriptum,
nec ultiorem executionem vel aliorum rescriptionem eciam metu mortis tali, qui merito cadit in virum constantem, nuncius et ego
expectare audebamus nec ausi fuimus expectare occasione amicorum ipsius domini Gerardi. Principium vero instrumenti, de quo
supra fit mentio, tale est: Hier volgen het begin en het einde der oorkonde van 22 December 1360, no. 501. Et ego, Bernardus
dictus Bustorp, clericus Monasteriensis dyocesis, publicus imperiali auctoritate notarius, premissis omnibus et singulis,
videlicet ipsius Johannis de Oye nuncii requisitioni, publicationi, lecture et traditioni hujusmodi originalis instrumenti, prout supra
per me lacius posita sunt et conscripta, una cum prenominatis testubus presens interfui, eaque sic fieri vidi et audivi et met feci, legi et
publicavi, ideoque in hanc publicam formam redegi signoque meo solito et consueto signavi, rogatus et requisitus in testimonium omnium
premissorum.
